" : "
Sa humigit kumulang isandaan at walampu na wikang umiiral sa Pilipinas, hindi maikukubli na tayo'y isang multikultural at multilingguwal na bansa. Nangangahulugang ganoon na lamang kahalaga ang wika sa bawat Pilipino bilang namumuhay sa pagkikipag-ugnayan at pagkaka-unawaan para sa iisang layunin. Paano na lamang kaya ang sino man kung unti-unti nang maglaho ang wika?
Inilunsad sa pagdiriwang ng Buwan ng Wikang Pambansa ngayong Agosto ang temang "Filipino at mga Wikang Katutubo: Kasangkapan sa Pagtuklas at Paglikha" upang bigyang pansin ang nanganganib na kalagayan ng mga katutubong wika at magsagawa ng mga hakbangin sa pagpapayabong at pagpapanatili ng mga ito. Isang katunayan 'pagkat unti-unti nang naglalaho ang wika na salamin ng ating lahi, at ang masaklap pa ay may mga iilan na'ng namamatay na wikang katutubo ng ating bansa.
Ang wikang Filipino at mga wikang katutubo ang pundasyon ng ugnayang pangkaunlaran sa lahat ng larangan. Mapa-anomang sektor; ekonomiya; agrikultura; kalusugan; at edukasyon, ay kinakailangan ang agapay ng wika. Ang kabalikat at tibulan ng diwa tungo sa tunay na karunungan at kamalayan. Ito rin ang nagiging kasangkapan sa pagkamit ng makamundong kaalaman at pagtuklas sa walang bahid na kalagayan ng bayan.
Upang makasabay rin sa takbo lalo na sa larangan ng globlasisasyon at intelektuwalisasyon, pangunahin ang pagkakaisa ng mga mamamayan, at ang sariling wika ang siyang magtutulay sa kamalayan at maghahatid ng karunungang magpapaunlad sa bayan. Mismo, walang iba kundi ang mga wika ang susi sa pagkakaisa't pakakaunawaan. Samakatuwid, huwag lamang tuwing buwan ng Agosto bigyang halaga ang wikang Filipino at mga wikang katutubo, bagkus may krisis man o wala ay bigyan ito ng importansya sa kaparaanang ginagamit natin ito sa pagsasaliksik, paglinang, at pagpapabuti ng mga solusyon at kapasiyahang pangkaunlara.
